De kleine plevier, ook wel bekend onder zijn Latijnse naam Charadrius dubius, is een kleine vogelsoort die behoort tot de familie van de plevieren. Deze vogelsoort is een veelvoorkomende verschijning in Nederland en heeft een opvallend uiterlijk en geluid. In dit artikel zal ik meer vertellen over de kleine plevier, zijn leefgebied, voeding, voortplanting, bedreigde status, familie en vergelijkbare vogels.
Uiterlijk van de kleine plevier
De kleine plevier heeft een compacte bouw en een lengte van ongeveer 17 centimeter. Het verenkleed van de kleine plevier is overwegend grijsbruin van kleur. De bovenzijde van de vogel is grijsbruin met donkere vlekken en strepen, terwijl de onderzijde lichter van kleur is. De kleine plevier heeft een opvallende zwarte band om zijn nek en een witte wenkbrauwstreep die zich uitstrekt tot aan de snavel.
Verschil tussen man en vrouw
Het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke kleine plevieren is minimaal. Beide geslachten hebben vergelijkbare kleuren en patronen op hun verenkleed. Het is daarom lastig om visueel onderscheid te maken tussen mannetjes en vrouwtjes van deze vogelsoort.
Kleine plevier geluid
De kleine plevier staat bekend om zijn herkenbare roep, die klinkt als een scherp en helder ‘pie-wie’. Deze roep wordt voornamelijk gebruikt om territorium af te bakenen en om te communiceren met andere vogels van dezelfde soort.
Leefgebied
De kleine plevier komt voor in een breed scala aan leefgebieden, zoals kustgebieden, duinen, kwelders, rivieroevers en zelfs stedelijke gebieden. Deze vogelsoort is voornamelijk te vinden in open gebieden met een zandige of grindachtige ondergrond. Ze maken gebruik van deze gebieden om te broeden, foerageren en rusten.
Voeding
De kleine plevier voedt zich hoofdzakelijk met kleine ongewervelde dieren, zoals insecten, wormen, slakken en schaaldieren. Deze vogelsoort heeft een voorkeur voor voedsel dat te vinden is in de modderige oevers en slikken van rivieren en meren. De kleine plevier gebruikt zijn scherpe snavel om zijn prooi op te pikken.
Tijdens het foerageren loopt de kleine plevier vaak snel heen en weer, met korte pauzes om voedsel te zoeken. Deze vogelsoort heeft een efficiënte foerageertechniek ontwikkeld, waarbij hij zijn vleugels uitspreidt om schaduw te creëren op het wateroppervlak. Dit zorgt ervoor dat de prooidieren naar de oppervlakte komen, waardoor ze gemakkelijker te vangen zijn.
Voortplanting
De kleine plevier is monogaam en vormt een paar voor het leven. Het broedseizoen begint in het vroege voorjaar, meestal in april, wanneer de vogels terugkeren uit hun overwinteringsgebieden. Het nest van de kleine plevier bestaat uit een ondiepe kuil in het zand of grind, vaak goed verborgen tussen vegetatie of stenen.
Kleine plevier broedseizoen
Tijdens het broedseizoen legt het vrouwtje meestal drie tot vier eieren. Beide ouders broeden de eieren uit, waarbij ze om de beurt het nest bewaken en de eieren warm houden. Na ongeveer 25 dagen komen de eieren uit en worden de kuikens geboren. De kuikens zijn nestvlieders, wat betekent dat ze vrij snel na het uitkomen in staat zijn om zelfstandig te lopen en zichzelf te voeden.
Bedreigde status
Gelukkig is de kleine plevier geen bedreigde vogelsoort en heeft hij een stabiele populatie in Nederland. Deze vogel profiteert van de bescherming van zijn leefgebieden en heeft zich goed aangepast aan menselijke activiteiten.
Familie
De kleine plevier behoort tot de familie van de plevieren (Charadriidae). Andere vogels die behoren tot dezelfde familie zijn onder andere de bontbekplevier, de strandplevier en de kievit.
Vergelijkbare vogels
Hoewel er enige gelijkenis is tussen de kleine plevier en andere vogelsoorten, behoren deze tot verschillende families. Vogels die lijken op de kleine plevier zijn onder andere de oeverloper, de watersnip en de regenwulp.
Met zijn opvallende uiterlijk, herkenbaar geluid en aanpassingsvermogen is de kleine plevier een interessante vogelsoort om te observeren. Of je nu een ervaren vogelaar bent of gewoon geïnteresseerd bent in de prachtige vogels van Nederland, de kleine plevier is zeker een soort die de moeite waard is om te leren kennen.